ΑΝΑΠΝΟΗ
Το άσθμα είναι πολύ συχνό μεταξύ κολυμβητών ολυμπιακού επιπέδου
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, οι ολυμπιακού επιπέδου κολυμβητές είναι πιο πιθανό να έχουν άσθμα από ότι οι αθλητές άλλων αθλημάτων του υγρού στίβου.
Η ένταση της προπόνησης και η πολύωρη παραμονή στο νερό, μπορεί να εκθέσει τους κολυμβητές σε περισσότερα υποπροϊόντα χλωρίου σε σύγκριση με άλλους αθλητές που ξοδεύουν λιγότερο χρόνο αναπνέοντας ακριβώς στην επιφάνεια του νερού, λένε οι ειδικοί.
Η Margo Mountjoy, μία αθλίατρος εξειδικευμένη στα σπορ του υγρού στίβου, μαζί με την ομάδα της, ερεύνησαν τις περιπτώσεις άσθματος αθλητών του υγρού στίβου κατά τα παγκόσμια πρωταθλήματα των ετών 2005, 2007 και 2009 όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και 2008.
Κάθε χρόνο, μεταξύ 12 και 25% των κολυμβητών είχαν άσθμα. Το 2008, σχεδόν το 25% των κολυμβητών είχαν άσθμα. Το άσθμα ήταν πιο συχνό στα αθλήματα αντοχής του υγρού στίβου, όπως η κολύμβηση, η κολύμβηση ανοικτής θαλάσσης και η συγχρονισμένη κολύμβηση, από ό, τι σε αθλήματα ηπιότερης αντοχής, όπως οι καταδύσεις, έγραψαν οι ερευνητές στο περιοδικό Journal of Allergy and Clinical Immunology.
«Δεν μου προκάλεσε έκπληξη η διαπίστωση ότι οι κολυμβητές είχαν υψηλό επιπολασμό στο άσθμα» δήλωσε η Mountjoy στο πρακτορείο Reuters. «Αυτό που μου προκάλεσε έκπληξη ήταν η διαπίστωση ότι υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των αθλητών αντοχής και μη αντοχής, όσον αφορά την ανάπτυξη άσθματος. Επίσης είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ενώ το άσθμα είναι πιο συχνό στις γυναίκες στον γενικό πληθυσμό, στους κολυμβητές της αθλητικής ελίτ δεν υπήρχαν αυτές οι διαφορές. Κάποιοι υποθέτουν ότι οι χημικές ουσίες που προέρχονται από το χλώριο και βρίσκονται στον αέρα των κολυμβητηρίων, μπορεί να προκαλέσουν άσθμα».
Ο Δρ Don McKenzie, ο οποίος μελετά τη φυσιολογία του αναπνευστικού συστήματος στην άσκηση, στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ είπε στο Reuters: «Είναι η έκθεση στο χλώριο και τις χλωριωμένες ενώσεις που είναι υπεύθυνη για τις αλλαγές στην υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών. Όσο πιο πολύ κολυμπάτε στην πισίνα, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος, και οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό περνούν τον περισσότερο χρόνο τους αναπνέοντας αυτές τις χημικές ουσίες. Εάν μπορείτε να κολυμπήσετε σε πισίνες με μη χλωριωμένο νερό, σε λίμνες, στη θάλασσα, κλπ, τότε εξαφανίζεται ο κίνδυνος», είπε.
Η Mountjoy είπε ότι «Οι κολυμβητές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αν έχουν ένα χρόνιο βήχα, δύσπνοια, ή συριγμό, θα πρέπει να ζητούν ιατρική βοήθεια και θεραπεία. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι το περιβάλλον στο οποίο προπονούνται έχει κατάλληλο εξαερισμό σε σχέση με την ποιότητα του αέρα που αναπνέουν. Οι ασθματικοί κολυμβητές δεν είχαν περισσότερες ή λιγότερες πιθανότητες να κερδίσουν μετάλλια από τους άλλους αθλητές, πράγμα που σημαίνει ότι δεν επηρεάζεται η απόδοση ενός ασθματικού αθλητή αν λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία». Και κατέληξε λέγοντας ότι: «τα οφέλη για την υγεία από το κολύμπι είναι πολλά και ο κίνδυνος εμφάνισης άσθματος σε επίπεδο πρωταθλητισμού δεν αναιρεί αυτά τα σημαντικά οφέλη για την υγεία».
Πηγή: http://bit.ly/1CVyxUz (J Allergy Clin Immunol 2015).
